Oude Gracht

Ogen dicht en oren open, ontstaat gaandeweg een beeld van het leven op en langs de Oude Gracht. Flarden van gesprekken, van wervende uitroepen, persoonlijke perikelen, alles komt voorbij.
Het gedicht in het plaveisel vermeld de tekst: […] Vertel ons wie je bent met elke stap […]
Wie je bent maar ook waar je bent en wat je doet.

[…] dan kijken we bij déze HEMA […] en toen zei ik […] en toen zei hij […] ik heb twee keer geappt van wat is het nummer van hoe heet het […] ga jij maar, ik wacht wel buiten […] ja, met wie? […] écht? […] nee, geel staat je niet […] Goedemorgen mevrouw, wilt u misschien het Straatnieuws lezen? […] nee, dank u […] fijne dag […] hetzelfde […] NRC mevrouw? […] fijne dag […] rechts houden, dan kom je in dezelfde stroom […] aan de overkant  kunnen we ook zitten […]

en iedere gesprek wordt vroeg of laat in tweeën gehakt door de uitroepen van de bloemenverkopers:

[…] MOOIE ROZEN […] DAHLIA’S EN LELIES IN ALLE KEUREN, MENSEN […] EEN HEEL PAK VOOR MAAR 5 EURO